1403/02/01
شهرام قاسمی میر

شهرام قاسمی میر

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده شیمی
نشانی:
تلفن: 01135302388

مشخصات پژوهش

عنوان
ساخت حسگر الکتروشیمیایی برای تعیین استامینوفن با استفاده از مایع یونی و نانوهیبرید نانولوله های کربنی چند دیواره- نانوذرات فلزی
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
نانوهیبرید؛ نانولوله های کربنی چند دیواره؛ مایع یونی؛ نانوذرات فلزی؛ استامینوفن
سال 1396
پژوهشگران سید رضا حسینی زوارمحله(استاد راهنما)، شهرام قاسمی میر(استاد مشاور)، فاطمه جویباری(دانشجو)

چکیده

در کار تحقیقاتی حاضر، نانوهیبریدهای نانولوله های کربنی چند دیواره-نانوذرات فلزی (M-MWCNT ; M = Cu , Mn) به روش ترسیب شیمیایی تهیه شدند و از نانوهیبریدهای حاصله برای اصلاح الکترود خمیر کربن (CPE) واجد 1-بوتیل 3- متیل ایمیدازولیوم هگزا فلئوروفسفات به عنوان مایع یونی (IL) استفاده شد. بدین منظور، MWCNT عاملدار شده و پیش ماده های فلزی به طور همزمان با استفاده از هیدرازین مونوهیدرات به طور شیمیایی کاهش یافتند. ریخت شناسی و اندازه ذرات با استفاده از میکروسکوپی الکترون روبشی-نشر میدانی (FE-SEM) مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات FE-SEM، تشکیل نانوذرات Cu و Mn را با اندازه های میانگین به ترتیب تقریباً 65 و nm 91 بر سطح MWCNT نشان می دهند. نقشه برداری عنصری از نانوهیبریدهای تهیه شده، پراکندگی نسبتاً یکنواخت نانوذرات Cu و Mn را بر روی سطح MWCNT به نمایش گذاشت. با استفاده از الگوی پراش اشعه ایکس، برای نانوذرات Cu و Mn در نانوهیبریدها، به ترتیب ساختار بلوری مکعبی و تتراگونالی شناسایی شد. قابلیت CPE های واجد IL و نانوهیبریدهای حاصله برای اکسایش الکتروکاتالیزی استامینوفن در محلول بافر فسفات M 1/0 (0/7(pH= مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان دهنده فعالیت الکتروکاتالیزوری نسبتاً خوب الکترودهای اصلاح شده نسبت به اکسایش استامینوفن است. همچنین، Cu-MWCNT/IL/CPE و Mn-MWCNT/IL/CPE علاوه بر داشتن مساحت سطح بالا، بدلیل اثر هم افزایی، فعالیت الکتروکاتالیزوری بالاتری را در جهت اکسایش استامینوفن نسبت به سایر الکترودهای بکار گرفته شده در این پژوهش نشان دادند. حدود تشخیص برای Cu-MWCNT/IL/CPE به روش های ولتامتری چرخه ای (CV) و ولتامتری پالس تفاضلی (DPV) به ترتیب 7/6 و µM 35/0 بدست آمدند. همچنین، برای Mn-MWCNT/IL/CPE حدود تشخیص به روش های CV و DPV به ترتیب 6/4 و µM 2/0 محاسبه شدند.