ضیاء فلاح محمدی

زمینه و هدف: منیزیم کوفاکتوری با بیش از 300 آنزیم است که در تولید انرژی و سیستم عصبی تاثیرگذار است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مصرف منیزیم بر شاخص های الکترومیوگرافی خستگی عضلانی به دنبال فعالیت بدنی شدید بی هوازی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 16 دانشجوی فعال مرد به صورت داوطلبانه در این آزمایش شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. محل قرارگیری الکترود های الکترومیوگرافی برای عضلات بر اساس دستورالعمل SENIAM مشخص شد. آزمون روی دوچرخه ارگومتر (لوده ساخت هلند) انجام شد و همزمان با آن فعالیت عضلات پای راست توسط دستگاه EMG ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی و تی مستقل تحلیل شدند. سطح معنی داری آزمون ها برابر 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: مصرف مکمل منیزیم موجب کاهش درون گروهی RMS عضلات پهن داخلی(p=0.001)، پهن خارجی(p=0.05)، عضله دوقلو داخلی (p=0.001) شد، اما مقادیر بین گروهی تفاوت معنی داری نداشت. همچنین MPF پهن داخلی (p=0.001)، پهن خارجی (p=0.05) و عضله دوقلو(p=0.05) به دنبال مصرف مکمل، و نیز در مقایسه بین گروهها ( P=0.026) افزایش یافت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر مصرف مکمل منیزیم سولفات، عملکرد افراد سالم فعال را در یک دوره فعالیت های کوتاه شدید همچون آزمون وینگیت بهبود می بخشد.