1403/02/01
ضیاء فلاح محمدی

ضیاء فلاح محمدی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
نشانی:
تلفن: 09111127633

مشخصات پژوهش

عنوان
تاثیر 6 هفته دویدن اختیاری روی چرخ دوار و مصرف عصاره گیاه آلیوم پارادوکسیوم(الزی) بر سطوح Aβ1-42 قشر مغز و پلاسمای موش-های دیابتی تحریک شده با آلوکسان
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
دیابت، BDNF هیپوکامپ و پلاسما، ورزش اختیاری، موش های صحرایی
سال 1390
پژوهشگران مجتبی ابراهیم زاده(دانشجو)، ضیاء فلاح محمدی(استاد راهنما)، اکبر حاجی زاده مقدم(استاد مشاور)

چکیده

پیشینه: دیابت اختلالی متابولیکی می باشد که به وسیله افزایش سطح گلوکز خون به دنبال نقص در ترشح انسولین ، مقاومت به عمل انسولین یا هردو مشخص می گردد. هدف: هدف از اجرای این پژوهش بررسی 6 هفته تمرین چرخ دوار و مصرف آنتی اکسیدان آلیوم پارادوکسیوم بر سطوح فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در هیپوکامپ و پلاسما موش های دیابتی القاء شده با آلوکسان بود. روش شناسی: برای این منظور 60 سر موش نر 8 هفته ای با میانگین وزن 40 ± 235 گرم از انستیتو پاستور شمال ایران تهیه شدند و به طور تصادفی به شش گروه ( کنترل، ورزش، دیابت و ورزش، دیابت بدون ورزش، گروه دیابت و آنتی اکسیدان، گروه دیابت و آنتی اکسیدان و تمرین ) تقسیم شدند. دیابتی کردن موش ها طی یکبار تزریق آلوکسان مونوهیدرات (120 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن )محلول در بافر سیترات 0.1M با (pH 4.5) به صورت درون صفاقی انجام شد. مدت مطالعه شش هفته و برای گروههای تمرینی ،ورزش از نوع اختیاری بر روی چرخ دوار بود. پس از پایان دوره ورزش ،بعد از بیهوشی با اتر، سر حیوانات با گیوتین قطع، مغز خارج شده و هیپوکامپ بر روی یخ جدا گردید . هیپوکامپ در بافر تهیه شده هموژن و پس از سانتریفوژ، سوپرناتانت بدست آمده جهت اندازه گیری BDNF استفاده گردید. سطح BDNFهیپوکامپ با استفاده از کیت EIA و به روش آنزیم لینک ایمنواسی (ELISA) اندازه گیری شد. داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سطوح BDNF هیپوکامپ گروه تمرین و گروه دیابت - تمرین با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت اما بین گروه دیابت و کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت.همچنین بین سطوح BDNF پلاسمای گروه کنترل با گروه های تمرین، دیابت-تمرین، آنتی اکسیدان- دیابت، آنتی اکسیدان-دیابت-تمرین تفاوت معناداری وجود داشت؛ اما بین گروه کنترل و گروه دیابت تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که افزایش استرس اکسایشی ناشی از تزریق آلوکسان مونوهیدرات باعث کاهش BDNF می شود و انجام فعالیت اختیاری چرخ دوار با افزایش BDNF می تواند اثرات زیانبار دیابت و استرس اکسایشی را خنثی کند