عبدالعلی موحدی نیا

هدف از این مطالعه ارزیابی اثر سازگاری به شوری ماهی قزل آلای رنگین کمان، بر برخی از فاکتورهای رشد، خونی و تغییرات سلول های کلرایدی آبشش در طول 60 روز بود. ماهیان انتخابی به 4 تیمار که شامل تیمار شاهد، تیمار شوری 15، 20 و 25 گرم در لیتر بودند تقسیم شدند. نتایج حاصل نشان داد که افزایش شوری موجب کاهش رشد، رشد روزانه و ضریب رشد ویژه و افزایش ضریب تبدیل غذایی گردید (05/0p<). در روز 60 خون‎گیری از ماهیان انجام گرفت. کاهش تعداد لنفوسیت در تیمارهای شوری 20 گرم در لیتر (52/2±66/73)، شوری 15 گرم در لیتر (51/3±33/76) نسبت به تیمار آب شیرین مشاهده شد که اختلاف معنی داری با تیمار آب شیرین داشت (05/0P<). برای بررسی اندازه و تراکم سلول های کلرایدی، مقاطع بافتی با استفاده از رنگ آمیزی ائوزین- هماتوکسیلین در طول مدت تحقیق (روزهای 7، 15، 30، 45 و 60) انجام شد. نتایج نشان داد که جایگاه این سلول ها در ماهی قزل آلای رنگین کمان اکثراً بر روی قاعده فیلامنت ها است و کمتر بر روی لاملا شناسایی شدند. نتایج نشان داد که قرارگیری ماهیان در شوری 15 و 25 گرم در لیتر به ترتیب موجب افزایش 70% و 100% فراوانی سلول های کلرایدی نسبت یه تیمار شاهد شد (05/0P<). یافته های این تحقیق نشان داد که یکی از راهکارهای ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقابله با تنش شوری سازگار شدن از طریق تغییر در فراوانی و اندازه سلول های کلرایدی می باشد. مواجهه با شوری موجب کاهش جمعیت لنفوسیتی قزل آلا شده که در نتیجه موجب کاهش مقاومت ماهی در برابر استرس های محیطی و عوامل بیماری زا گردید.