افزودن الیاف فولادی به بتن در رفتار آن قبل از رسیدن به تنش حداکثر تاثیر چندانی ندارد، اما رفتار پس از ترک خوردگی را به شدت تغییر می دهد. این روش در بهبود قابلیت های اعضای خمشی بتنی مانند مقاومت خمشی و شکل پذیری موثر واقع می شود. همچنین جهت سهولت در بتن ریزی و کاربرد الیاف فولادی، استفاده از بتن خودتراکم دارای مزیت های زیادی می باشد. امروزه ساخت دالهای بتنی حاوی الیاف فولادی بدون میلگرد مسلح کننده مرسوم شده است. نتایج تحقیقات گذشته نشان می دهد که آتش و حرارت باعث کاهش مقاومت خمشی اعضا ی ساخته شده با بتن معمولی می گردد. لذا در این تحقیق تاثیر دمای بالا بر مقاومت خمشی و چقرمگی بتن خودتراکم الیافی مورد بررسی قرار می گیرد .پس از انتخاب طرح و انجام آزمایش های کارایی بتن تازه طبق آیین نامه اروپا (EFNARC)، نمونه های منشوری با ابعاد 90×10×10 سانتی متر ساخته شده و پس از عمل آوری، تحت دما های 200، 400 و 600 درجه در کوره قرار داده شده و پس از سرد شدن در محیط، تحت آزمایش خمش طبق استاندارد C293 ASTM قرار گرفته است. جهت بررسی رفتار خمشی نمونه ها، نمودار بار تغییرمکان نمونه ها ترسیم شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که افزایش دما باعث کاهش مقاومت خمشی و همچنین چقرمگی بتن خودتراکم الیافی شده است؛ کاهش مقاومت خمشی و چقرمگی بتن خودتراکم حاوی الیاف فولادی نسبت به بتن خودتراکم فاقد الیاف به دلیل عملکرد مناسب الیاف فولادی در دماهای بالا، کمتر می باشد.
